| 1 | oratio pauperis quando sollicitus fuerit et coram Domino fuderit eloquium suum 
 oratio pauperis cum anxius fuerit et coram Domino effuderit precem suam
 
 The prayer of the poor man, when he was anxious, and poured out his supplication before the Lord.
 
 
 | 
| 2 | Domine audi orationem meam et clamor meus ad te veniat 
 Domine exaudi orationem meam et clamor meus ad te veniat
 
 Hear, O Lord, my prayer: and let my cry come to thee.
 
 
 | 
| 3 | ne abscondas faciem tuam a me in die tribulationis meae inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero velociter exaudi me 
 non avertas faciem tuam a me in quacumque die tribulor inclina ad me aurem tuam in quacumque die invocavero te velociter exaudi me
 
 Turn not away thy face from me: in the day when I am in trouble, incline thy ear to me. In what day soever I shall call upon thee, hear me speedily.
 
 
 | 
| 4 | quoniam consumpti sunt sicut fumus dies mei et ossa mea quasi frixa contabuerunt 
 quia defecerunt sicut fumus dies mei et ossa mea sicut gremium aruerunt
 
 For my days are vanished like smoke, and my bones are grown dry like fuel for the fire.
 
 
 | 
| 5 | percussum est quasi faenum et arefactum est cor meum quia oblitus sum comedere panem meum 
 percussum est ut faenum et aruit cor meum quia oblitus sum comedere panem meum
 
 I am smitten as grass, and my heart is withered: because I forgot to eat my bread.
 
 
 | 
| 6 | a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae 
 a voce gemitus mei adhesit os meum carni meae
 
 Through the voice of my groaning, my bone hath cleaved to my flesh.
 
 
 | 
| 7 | adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum 
 similis factus sum pelicano solitudinis factus sum sicut nycticorax in domicilio
 
 I am become like to a pelican of the wilderness: I am like a night raven in the house.
 
 
 | 
| 8 | vigilavi et fui sicut avis solitaria super tectum 
 vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto
 
 I have watched, and am become as a sparrow all alone on the housetop.
 
 
 | 
| 9 | tota die exprobrabant mihi inimici mei exultantes per me iurabant 
 tota die exprobrabant mihi inimici mei et qui laudabant me adversus me iurabant
 
 All the day long my enemies reproached me: and they that praised me did swear against me.
 
 
 | 
| 10 | quia cinerem sicut panem comedi et potum meum cum fletu miscui 
 quia cinerem tamquam panem manducavi et poculum meum cum fletu miscebam
 
 For I did eat ashes like bread, and mingled my drink with weeping.
 
 
 | 
| 11 | a facie indignationis et irae tuae quia elevasti me et adlisisti me 
 a facie irae et indignationis tuae quia elevans adlisisti me 
/span>
 
 Because of thy anger and indignation: for having lifted me up thou hast thrown me down.
 
 
 | 
| 12 | dies mei quasi umbra inclinati sunt et ego quasi faenum arui 
 dies mei sicut umbra declinaverunt et ego sicut faenum arui
 
 My days have declined like a shadow, and I am withered like grass.
 
 
 | 
| 13 | tu autem Domine in aeternum permanes memoriale tuum in generatione et generatione 
 tu autem Domine in aeternum permanes et memoriale tuum in generationem et generationem
 
 But thou, O Lord, endurest for ever: and thy memorial to all generations.
 
 
 | 
| 14 | tu suscitans misereberis Sion quia tempus est ut miserearis eius quoniam venit tempus quoniam venit pactum 
 tu exsurgens misereberis Sion quia tempus miserendi eius quia venit tempus
 
 Thou shalt arise and have mercy on Sion: for it is time to have mercy on it, for the time is come.
 
 
 | 
| 15 | quoniam placitos fecerunt servi tui lapides eius et pulverem eius miserabilem 
 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius et terrae eius miserebuntur
 
 For the stones thereof have pleased thy servants: and they shall have pity on the earth thereof.
 
 
 | 
| 16 | et timebunt gentes nomen Domini et universi reges terrae gloriam tuam 
 et timebunt gentes nomen Domini et omnes reges terrae gloriam tuam
 
 All the Gentiles shall fear thy name, O Lord, and all the kings of the earth thy glory.
 
 
 | 
| 17 | quia aedificavit Dominus Sion apparuit in gloria sua 
 quia aedificabit Dominus Sion et videbitur in gloria sua
 
 For the Lord hath built up Sion: and he shall be seen in his glory.
 
 
 | 
| 18 | respexit ad orationem vacui et non dispexit orationem eorum 
 respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum
 
 He hath had regard to the prayer of the humble: and he hath not despised their petition.
 
 
 | 
| 19 | scribatur hoc in generatione novissima et populus qui creabitur laudabit Dominum 
 scribantur haec in generationem alteram et populus qui creabitur laudabit Dominum
 
 Let these things be written unto another generation: and the people that shall be created shall praise the Lord:
 
 
 | 
| 20 | quoniam prospexit de excelso sanctuario suo Dominus de caelo terram contemplatus est 
 quia prospexit de excelso sancto suo Dominus de caelo in terram aspexit
 
 Because he hath looked forth from his high sanctuary: from heaven the Lord hath looked upon the earth.
 
 
 | 
| 21 | ut audiret gemitum vincti ut solveret filios mortis 
 ut audiret gemitum conpeditorum ut solvat filios interemptorum
 
 That he might hear the groans of them that are in fetters: that he might release the children of the slain:
 
 
 | 
| 22 | ut narretur in Sion nomen Domini et laudatio eius in Hierusalem 
 ut adnuntiet in Sion nomen Domini et laudem suam in Hierusalem
 
 That they may declare the name of the Lord in Sion: and his praise in Jerusalem;
 
 
 | 
| 23 | cum congregati fuerint populi simul et regna ut serviant Domino 
 in conveniendo populos in unum et reges ut serviant Domino
 
 When the people assemble together, and kings, to serve the Lord.
 
 
 | 
| 24 | adflixit in via fortitudinem meam adbreviavit dies meos 
 respondit ei in via virtutis suae paucitatem dierum meorum nuntia mihi
 
 He answered him in the way of his strength: Declare unto me the fewness of my days. 
/span>
 
 
 | 
| 25 | dicam Deus meus ne rapias me in dimidio dierum meorum in generatione generationum anni tui 
 ne revoces me in dimidio dierum meorum in generationem et generationem anni tui
 
 Call me not away in the midst of my days: thy years are unto generation and generation.
 
 
 | 
| 26 | a principio terram fundasti et opus manuum tuarum caeli 
 initio tu Domine terram fundasti et opera manuum tuarum sunt caeli
 
 In the beginning, O Lord, thou foundedst the earth: and the heavens are the works of thy hands.
 
 
 | 
| 27 | ipsi peribunt tu autem stabis et omnes quasi vestimentum adterentur et quasi pallium mutabis illos et mutabuntur 
 ipsi peribunt tu autem permanes et omnes sicut vestimentum veterescent et sicut opertorium mutabis eos et mutabuntur
 
 They shall perish but thou remainest: and all of them shall grow old like a garment: And as a vesture thou shalt change them, and they shall be changed.
 
 
 | 
| 28 | tu autem ipse es et anni tui non deficient 
 tu autem idem ipse es et anni tui non deficient
 
 But thou art always the selfsame, and thy years shall not fail.
 
 
 | 
| 29 | filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum ante faciem eorum perseverabit 
 filii servorum tuorum habitabunt et semen eorum in saeculum dirigetur
 
 The children of thy servants shall continue and their seed shall be directed for ever.
 
 
 |