1 |
dilectus a Deo et hominibus Moses cuius memoria in benedictione est
Moses was beloved of God, and men: whose memory is in benediction.
|
2 |
similem illum fecit in gloria sanctorum et magnificavit eum in timore inimicorum et in verbis suis monstra placavit
He made him like the saints in glory, and magnified him in the fear of his enemies, and with his words he made prodigies to cease.
|
3 |
glorificavit illum in conspectu regum et iussit illi coram populo suo et ostendit illi gloriam suam
He glorified him in the sight of kings, and gave him commandments in the sight of his people, and shewed him his glory.
|
4 |
in fide et lenitate ipsius sanctum fecit illum et elegit illum de omni carne
He sanctified him in his faith, and meekness, and chose him out of all flesh.
|
5 |
audivit eum et vocem ipsius et induxit illum in nubem
For he heard him, and his voice, and brought him into a cloud.
|
6 |
et dedit illi coram praecepta legem vitae et disciplinae docere Iacob testamentum et iudicia sua Israhel
And he gave him commandments before his face, and a law of life and instruction, that he might teach Jacob his covenant, and Israel his judgments.
|
7 |
excelsum fecit Aaron fratrem eius et similem sibi de tribu Levi
He exalted Aaron his brother, and like to himself of the tribe of Levi:
|
8 |
statuit ei testamentum aeternum et dedit illi sacerdotium gentis et beatificavit illum in gloria
He made an everlasting covenant with him, and gave him the priesthood of the nation, and made him blessed in glory,
|
9 |
et circumcinxit illum zonam gloriae induit illum stolam gloriae et coronavit illum in vasis virtutis
And he girded him about with a glorious girdle, and clothed him with a robe of glory, and crowned him with majestic attire.
|
10 |
circumpedes et femoralia et umeralem posuit ei et cinxit illum tintinabulis aureis plurimis in gyro
He put upon him a garment to the feet, and breeches, and an ephod, and he compassed him with many little bells of gold all round about,
|
11 |
dare sonitum in successu suo auditum facere sonitum in templo in memoriam filiis gentis suae
That as he went there might be a sound, and a noise made that might be heard in the temple, for a memorial to the children of his people.
|
12 |
stola sancta auro et hyacintho et purpura opus textile viri sapientis iudicio et veritate praediti
He gave him a holy robe of gold, and blue, and purple, a woven work of a wise man, endued with judgment and truth:
|
13 |
torto cocco opus artificis gemmis pretiosis figuratis in ligatura auri et opere lapidarii sculptilis in memoriam secundum numerum tribuum Israhel
Of twisted scarlet the work of an artist, with precious stones cut and set in gold, and graven by the work of a lapidary for a memorial, according to the number of the tribes of Israel.
|
14 |
coronam auream supra mitram eius expressam signo sanctitatis gloria honoris et opus virtutis desideria oculorum ornata
And a crown of gold upon his mitre wherein was engraved Holiness, an ornament of honour: a work of power, and delightful to the eyes for its beauty.
|
15 |
sic pulchra ante ipsum non fuerunt talia usque ad originem
Before him there were none so beautiful, even from the beginning.
|
16 |
non indutus est illa alienigena aliquis sed tantum filii ipsius soli et nepotes eius per omne tempus
No stranger was ever clothed with them, but only his children alone, and his grandchildren for ever.
|
17 |
sacrificia ipsius consumpta sunt igni cotidie
His sacrifices were consumed with fire every day.
|
18 |
conplevit Moses manus eius et unxit illum oleo sancto
Moses filled his hands and anointed him with holy oil.
|
19 |
factum est illi in testamentum aeternum et semini eius sicut dies caeli fungi sacerdotio et habere laudem et glorificare populum suum in nomine suo
This was made to him for an everlasting testament, and to his seed as the days of heaven, to execute the office of the priesthood, and to have praise, and to glorify his people in his name.
|
20 |
ipsum elegit eum ab omni vivente adferre sacrificium Deo incensum et bonum odorem in memoriam placere populo suo
He chose him out of all men living, to offer sacrifice to God, incense, and a good savour, for a memorial to make reconciliation for his people:
|
21 |
dedit illi in praeceptis suis potestatem in testamentis iudiciorum docere Iacob testimonia et in lege sua lucem dare Israhel
And he gave him power in his commandments, in the covenants of his judgments, that he should teach Jacob his testimonies, and give light to Israel in his law.
|
22 |
quia contra illum steterunt alieni et propter invidiam circumdederunt illum in deserto homines qui erant cum Dathan et Abiron et congregatio Chore in iracundiam
And strangers stood up against him, and through envy the men that were with Dathan and Abiron, compassed him about in the wilderness, and the congregation of Core in their wrath.
|
23 |
vidit Dominus Deus et non placuit illi et consumpti sunt in impetu iracundiae
The Lord God saw and it pleased him not, and they were consumed in his wrathful indignation.
|
24 |
fecit illis monstra et consumpsit eos in flamma ignis
He wrought wonders upon them, and consumed them with a flame of fire.
|
25 |
et addidit Aaron gloriam et dedit illi hereditatem et primitias fructuum terrae divisit illi
And he added glory to Aaron, and gave him an inheritance, and divided unto him the firstfruits of the increase of the earth.
|
26 |
panem ipsis in primis paravit in satietatem nam sacrificia Domini edent quae dedit ipsi et semini eius
He prepared them bread in the first place unto fulness: for the sacrifices also of the Lord they shall eat, which he gave to him, and to his seed.
|
27 |
ceterum in terra gentes hereditabit et pars non est illi in gente ipse enim pars eius est et hereditas
But he shall not inherit among the people in the land, and he hath no portion among the people: for he himself is his portion and inheritance.
|
28 |
et Finees filius Eleazari tertius in gloria est in imitando tantum in timore Domini
Phinees the son of Eleazar is the third in glory, by imitating him in the fear of the Lord:
|
29 |
et stare in reverentia gentis in bonitate et alacritate animae suae placuit de Israhel
And he stood up in the shameful fall of the people: in the goodness and readiness of his soul he appeased God for Israel.
|
30 |
ideo statuit ad illum testamentum pacis principem sanctorum et gentis suae ut sit illi in sacerdotium sui dignitas in aeternum
Therefore he made to him a covenant of peace, to be the prince of the sanctuary, and of his people, that the dignity of priesthood should be to him and to his seed for ever.
|
31 |
et testamentum David regi filio Iesse de tribu Iuda hereditas ipsi et semini eius ut daret sapientiam in cor nostrum iudicare gentem suam in iustitia ne abolerentur bona ipsorum et gloriam eorum in gentem ipsorum aeternam fecit
And a covenant to David the king, the son of Jesse of the tribe of Juda, an inheritance to him and to his seed, that he might give wisdom into our heart to judge his people in justice, that their good things might not be abolished, and he made their glory in their nation everlasting.
|